Kleń
Występowanie:
Kleń występuje w jeziorach, rzekach górskich, rzekach średnio nizinnych.
Morfologia:
Kleń to jedna z najczęściej poławianych ryb w polskich wodach. Kleń ma ciało wydłużone i walcowate, lekko spłaszczone bocznie. Łuski są duże, z szarą lub czarną obwódką i tworzą na całym ciele wzór siatki. Ubarwienie grzbietu jest szarobrązowe z zielonym odcieniem, boki są jaśniejsze, często złote, a brzuch biały. Płetwy grzbietowa i ogonowa są szarozielone z odrobiną czerwieni, a płetwy odbytowa i brzuszne pomarańczowoczerwone.
Żerowanie:
Kleń żywi się bezkręgowcami, starsze odżywiają się głównie mniejszymi rybami i innymi drobnymi kręgowcami. Kleń lubi również owoce. Latem kleń nie potrafi się obejść bez pokarmu roślinnego, który stanowi aż połowę objętości jego naturalnego pożywienia. Szczególnie większe klenie wykazują upodobanie do roślin z liśćmi. Lwią część pokarmu zwierzęcego stanowią małe ryby, na które klenie najnormalniej w świecie polują. Kleń staje się rybą drapieżną szczególnie zimą.
Rozmnażanie:
Rozród klenie ryby stymuluje woda płynąca, więc nie opuszczają właściwego koryta rzeki, choć dobrego miejsca potrafią szukać długo i wytrwale. W dużych rzekach kleń wyszukuje przede wszystkim kamienisk na zerwanych główkach, śródnurtowych raf, czyli miejsc, gdzie po męczących czynnościach może się skryć w spokojnej wodzie – w cieniu za kamieniami,
w głęboczce za ostrogą. Ciało samca pokrywa wówczas wysypka tarłowa. Narybek kleń wylęga się w ciągu 4 dni przy temperaturze około 15°C.
Okres ochronny: nie ma
Wymiar ochronny: 25 cm
Dobowy limit połowu: 10 szt.* łącznie z jaziem
Źródło: www.wedkuje.pl